Çok uzun bir aradan sonra yeniden merhaba. Blogumu ve siz blogger
arkadaşlarımı çok özledim.Bu uzun aranın birçok sebebi vardı. Önce eşimin
tayininin çıkmasını bekledik. Tabii bu arada ev topladık,yeni şehrimizde ev
aradık,taşındık derken benim tayin dönemim geldi. Tüm bunlar yaşanırken
ülkemizin durumunu da hatırlarsınız. Çok üzücü olaylar yaşadık. O dönem
biz hala Mardindeydik, henüz taşınmamıştık, iki arkadaşımız şehit oldu.
Olayların hepsi çok üzücüydü, sivil ya da görevli şehitlerimize hepimiz
üzüldük,ağladık ama insanın tanıdığı evine girip çıktığı insan olunca daha
zormuş. Rahmetli arkadaşımızın kızı Melis hiç aklımdan çıkmıyor, hala göz
yaşlarımı tutamıyorum. Allah ailelerine yardım etsin..Yoğun yorucu
yıpratıcı bir dönem geçirdim. Ama en önemlisi ve en güzeli hiç beklemediğim
bir haber aldım. Bizim iki kişilik evimize bir bebek geliyormuş:) Nerdeyse üç
ay boyunca uyudum. Kahvaltıda bile şu lokmam bitsin de yatayım dediğim o
kadar çok zaman geçti ki... Elimi kolumu kaldıracak halim yoktu. Okulların
geç açılması sanırım en çok benim işime geldi aksi halde sınıfta uyurdum
sanırım :)) Uyku dışında bir sıkıntım olmadı ilk dönem. ilk kez ultrasonda
gördüğümde pek heyecanlanmamıştım, açıkçası hem beklemediğimden hem
de ekranda görünenin bir mercimek gibi bir noktacık oluşu
heyecanlandırmadı beni,ama ikincisinde hopladığını hareket ettiğini görmek
beni acayip duygulandırdı. Artık hareket edişini hissedebiliyorum oğlumun,
tarifi zor bir duygu. Çocuk sahibi olmayı isteyen biri değildim,bu tekmeler
nasılda fikrimi değiştirdi :)) Umarım sağlıkla kucağıma alacağım günü de
görebilirim.
Artık yeni okuluma evime alıştığıma göre blogda yazmaya da
başlayabilirim, bu uzun arayı hiç sevmedim zaten..
Sevgiyle kalın,hepimize güzel bir hafta diliyorum...
